فرهاد کاوه آهنگران: والیبال آقایان استان اصفهان بزرگ ندارد
به گزارش روابط عمومی اداره ورزش و جوانان شهرستان اصفهان، تیم ملی والیبال ایران از دو بازیکن شهرستان اصفهان به نام های محمدجواد معنوی نژاد و امیر غفور بهره برد. با توجه به اینکه ویژه نامه ورزشی نسل فردا اکثر رشته های ورزشی را پوشش داده و در این بین مصاحبه هایی با کارشناسان ورزشی انجام شده و وضیعت ورزش را مورد بحث و بررسی قرار داده است، در شماره هفته گذشته به سراغ فرهاد کاوه آهنگران کاپیتان چند ساله تیم ذوب آهن رفته و این پیشکسوت والیبال توضیحاتی پیرامون وضعیت والیبال استان اصفهان و کشور ارائه داده که در ذیل می خوانیم:
1)آقای آهنگران خودتان را برای خوانندگان روزنامه نسل فردا معرفی نمائید؟
فرهاد کاوه آهنگران با 38 سال سن در خدمت ورزش استان و ایران هستم، بنده قبل از اینکه والیبالیست شوم در رشته تکواندو زیر نظر مصطفی کبیری فعالیت داشتم، اکنون نیز مدرک درجه 2 مربیگری جهان را در رشته والیبال دارم، دبیر هیات والیبال شهرستان اصفهان و مسئول روابط عمومی هیات والیبال استان اصفهان نیز هستم.
2)چه عاملی باعث شد که یک رزمی کار به رشته والیبال گرایش پیدا کند؟
پدر من یک آتشنشان بود و چون بهزاد بزرگزاد (مربی والیبال) همکار پدرم بود، وی مرا دید و با توجه به قد و فیزیکم، در سال 1373 از پدرم خواست که من به سمت رشته والیبال بروم که بنده پیشنهاد بزرگزاد را قبول نمودم و با حمایت پدرم وارد عرصه والیبال شدم که در همان سال عنوان برترین بازیکن استان اصفهان را از آن خود کردم.
3)چه زمانی به اردوی تیم ملی دعوت شدید؟
زمانیکه نوجوان بودم به اردوی تیم ملی جوانان به مربیگری ایوان بوگانیکف دعوت شدم که خط خوردم و به اردوی تیم ملی نوجوانان ایران پیوستم و تا سال 1376 عضو این تیم بودم، پس از آن عضو تیم ملی جوانان شدم و در بازی های آسیایی 1997 به همراه این تیم، قهرمان شدیم.
4)در چه تیم های باشگاهی سابقه بازی دارید؟
اولین باشگاهم ذوب آهن بود که زیر نظر بهزاد بزرگزاد، آندری پاتراکوف و مرحوم صفائیان والیبالم را ادامه دادم، از سال 1380 تا سال 1386 کاپیتان این تیم بودم و زمانیکه والیبال ذوب آهن منحل شد به تیم شهرداری پیوستم، برق کرمان، دانشگاه آزاد تهران، پتروشیمی بندر امام و کوفه عراق دیگر تیم هایی بودند که در آنها بازی کردم، زمانیکه از دنیای بازیکنی خداحافظی کردم، به ترتیب در تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در بخش بانوان مشاوره فنی بودم و اکنون مسئول روابط عمومی هیات والیبال استان اصفهان هستم و در بحث اعزام تیم های استان به مسابقات کشوری نیز در کنار این هیات هستم.
5)آقای آهنگران والیبال نسبت به گذشته چه تفاوتی کرده است؟
تفاوت را می توان از چند جهت مورد بررسی قرار داد، در سال 1381 با حضور کی وون کره ای که سرمربی تیم بزرگسالان ایران بود تیم ملی امید نیز تشکیل شد که همه بازیکنان مستعد کشور را دعوت نمود که بنده نیز دعوت شدم، در این زمان بود که والیبال قدرتی ایران تبدیل به والیبال سرعتی شد و در زمان ایوان بوگانیکف، بازیکنان قد کوتاه جای خود را بلند قدها دادند، مدارس والیبال نیز در سطح کشور راه اندازی شد که در این بین محمدرضا یزدانی خرم به عنوان رئیس فدراسیون زحمات زیادی را متحمل شد، ایران میزبانی برخی از مسابقات بین المللی را برعهده گرفت، یزدانی خرم بازیکنان بلند قامت را از مدارس جدا کرد و اردوهای متعددی برای آنها برپا کرد، محمدرضا داورزنی با توجه به اینکه فردی فهمیده و با کلاس بود برای موفقیت والیبال راه یزدانی خرم را ادامه داد، داورزنی به عنوان رئیس فدراسیون از مربیان تراز اول دنیا دعوت کرد و تغییرات دوم انجام شد یعنی والیبال سرعتی ایران به سمت والیبال قدرت، سرعت و هوش رفت.
6) حضور خولیو ولاسکو در والیبال ایران را چگونه دیدید؟
آقای ولاسکو به والیبال ایران فهماند که والیبال تنها زور بازو و پرش نیست، والیبال زود خوابیدن، تفکر، با فکر بازی کردن، حرفه ای گری است، وی به والیبال ایران فهماند که 70 درصد موفقیت یک تیم خارج از زمین والیبال می باشد.
7)به عنوان کارشناس، مشکل والیبال استان اصفهان را در چه می بینید؟
با توجه به عدم اسپانسر ما نمی توانیم به نوآموز قله موفقیت را نشان دهیم، امسال بنده مربی تیم والیبال امید پسران استان اصفهان بودم که در مسابقات کشوری نتایج مطلوبی کسب نکردیم و فاصله استان اصفهان نسبت به والیبال کشور بسیار شده است، نبود باشگاه و نبود تمرین باعث رقم خوردن این نتایج می شود، در سال 1377 زمانی که ما قهرمان کشور شدیم، دو تیم از استان اصفهان در سوپر لیگ، دو تیم در دسته یک و یک تیم در زیر گروه کشور داشتیم، ما یکسال در حال تمرین بودیم اما اکنون بازیکنان 11 ماه بدون تمرین در اختیار خودشان هستند و برای حضور در مسابقات کشوری تنها یک ماه زیر نظر مربیان تمرین می کنند و اینگونه با هیچ علم و اصولی تطابق ندارد، دومین مشکل والیبال استان اصفهان وجود کانون های والیبال است، چراکه برخی از این کانون ها به اسم بازیکنان معروف مجوز اخذ می کنند اما نوآموزان زیر نظر مربیان کم تجربه آموزش می بینند، چرا در بین 200 کانونی که در استان اصفهان وجود دارد هیچ ملی پوشی در رده های سنی پسران نمی بینیم؟ امیر غفور و محمد جواد معنوی نژاد دو ملی پوش استان از قبل هستند، امسال نظارت کانون های والیبال به هیات استان اصفهان واگذار شده است و بطور محسوس و نامحسوس از این کانون ها بازدید خواهیم داشت، هرچند مربیان باید برای آینده والیبال تلاش کنند و تنها برای کسب درآمد والیبال استان را به سمت ناکجا آباد سوق ندهند.
8) خواسته شما به عنوان دبیر هیات والیبال شهرستان اصفهان از باشگاه های بزرگ چیست؟
برای اینکه اصفهان یک تیم در سوپرلیگ مردان ایران داشته باشد با مسئولین باشگاه های ذوب آهن، فولادمبارکه سپاهان و نامی نو از طریق استانداری، فرمانداری، اداره کل ورزش و جوانان و ... صحبت کرده ایم و تا این لحظه به نتیجه ایی نرسیدیم، هرچند باشگاه ذوب آهن در بخش بانوان اعلام آمادگی کرده است، امیدوارم باشگاه های اصفهان نگاهی به والیبال مردان نیز داشته باشند تا دوباره شاهد شکوفایی این رشته در استان باشیم.
9)وضعیت والیبال بانوان استان اصفهان را چگونه ارزیابی می کنید؟
بانوان اصفهانی پرچمدار والیبال کشور هستند، اکنون استان اصفهان 6 نماینده در تیم ملی بزرگسالان دارد، در مسابقات کشوری رده سنی نوجوانان و جوانان اصفهان به مقام قهرمانی رسید، در رده سنی امید نیز اصفهان به عنوان نایب قهرمانی دست یافت، اگر آقایان، الگوی خود را بانوان قرار دهند به طور حتم والیبال آقایان پیشرفت خواهد کرد.
10)چرا فاصله والیبال آقایان و بانوان در استان اصفهان زیاد می باشد؟
والیبال بانوان استان اصفهان شخصی به نام فریبا صادقی دارد، صادقی محور والیبال بانوان می باشد، هر جا محور نباشد آنجا کارایی لازم را نخواهد داشت، درست است که تیمور باجول،غلامحسین هژبر و رضا ایرانزاد والیبالی هستند، اما آن بزرگی که باید در والیبال آقایان باشد وجود ندارد، کسی نیست که همه قبولش داشته باشند، کسی نیست که علم داشته باشد و تدوین برنامه کند و بزرگتر والیبال استان باید مشخص شود، اگر اینگونه شود اصفهان در آقایان هم حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت.
11)بهترین خاطره ورزشی فرهاد کاوه آهنگران؟
در مسابقات آسیایی سال 1377 که به همراه تیم ملی جوانان ایران، قهرمان شدیم که این مهم بهترین خاطره ورزشی بنده محسوب می شود.
12)تلخ ترین خاطره ورزشی فرهاد کاوه آهنگران؟
مسابقات والیبال غرب آسیا به میزبانی اصفهان برگزار شد که تیم ملی جوانان در این رقابت ها حضور داشت که بنده در آن سال بسیار سرحال بودم ولی در اولین بازی زمانی که می خواستم پرش کنم زانویم آسیب دید و آن مسابقات را از دست دادم، دقیقا پس از اتمام بازی ها زانوی من خوب شد، نمی دانم چه حکمتی بود که نه خودم نه پزشکان نفهمیدند چه اتفاقی برای زانویم افتاد، در کل خاطره تلخی بود.
13)بازی های تیم ملی ایران در مسابقات مردان جهان را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من تیم ملی ایران نسبت به تیم ملی قبلی دچار افت شده است، با رفتن داورزنی تغییراتی در فدراسیون بوجود آمده و قطعا هر تغییری یک تاوانی دارد، منظور من این نیست که احمد ضیایی نتواند همچون داورزنی باشد، شاید وی حتی از فدراسیون های قبلی بهتر عمل کند و نیاز به زمان دارد تا سیستم با وی وفق پیدا کند، بازیکنان ایران شایسته هستند و به دلیل اینکه انتظارات از تیم ملی ایران بالا رفته، مردم انتظار شکست از تیم ملی را ندارند.
14) حرف پایانی؟
باید در آخر بگویم با وجود محمدجواد معنوی نژاد و امیر غفور هنوز 20 درصد تیم ملی ایران، بازیکنان استان اصفهان هستند، هنوز ما می توانیم این ریشه والیبال استان اصفهان را آبیاری کنیم و هنوز خشک نشده است.
1)آقای آهنگران خودتان را برای خوانندگان روزنامه نسل فردا معرفی نمائید؟
فرهاد کاوه آهنگران با 38 سال سن در خدمت ورزش استان و ایران هستم، بنده قبل از اینکه والیبالیست شوم در رشته تکواندو زیر نظر مصطفی کبیری فعالیت داشتم، اکنون نیز مدرک درجه 2 مربیگری جهان را در رشته والیبال دارم، دبیر هیات والیبال شهرستان اصفهان و مسئول روابط عمومی هیات والیبال استان اصفهان نیز هستم.
2)چه عاملی باعث شد که یک رزمی کار به رشته والیبال گرایش پیدا کند؟
پدر من یک آتشنشان بود و چون بهزاد بزرگزاد (مربی والیبال) همکار پدرم بود، وی مرا دید و با توجه به قد و فیزیکم، در سال 1373 از پدرم خواست که من به سمت رشته والیبال بروم که بنده پیشنهاد بزرگزاد را قبول نمودم و با حمایت پدرم وارد عرصه والیبال شدم که در همان سال عنوان برترین بازیکن استان اصفهان را از آن خود کردم.
3)چه زمانی به اردوی تیم ملی دعوت شدید؟
زمانیکه نوجوان بودم به اردوی تیم ملی جوانان به مربیگری ایوان بوگانیکف دعوت شدم که خط خوردم و به اردوی تیم ملی نوجوانان ایران پیوستم و تا سال 1376 عضو این تیم بودم، پس از آن عضو تیم ملی جوانان شدم و در بازی های آسیایی 1997 به همراه این تیم، قهرمان شدیم.
4)در چه تیم های باشگاهی سابقه بازی دارید؟
اولین باشگاهم ذوب آهن بود که زیر نظر بهزاد بزرگزاد، آندری پاتراکوف و مرحوم صفائیان والیبالم را ادامه دادم، از سال 1380 تا سال 1386 کاپیتان این تیم بودم و زمانیکه والیبال ذوب آهن منحل شد به تیم شهرداری پیوستم، برق کرمان، دانشگاه آزاد تهران، پتروشیمی بندر امام و کوفه عراق دیگر تیم هایی بودند که در آنها بازی کردم، زمانیکه از دنیای بازیکنی خداحافظی کردم، به ترتیب در تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در بخش بانوان مشاوره فنی بودم و اکنون مسئول روابط عمومی هیات والیبال استان اصفهان هستم و در بحث اعزام تیم های استان به مسابقات کشوری نیز در کنار این هیات هستم.
5)آقای آهنگران والیبال نسبت به گذشته چه تفاوتی کرده است؟
تفاوت را می توان از چند جهت مورد بررسی قرار داد، در سال 1381 با حضور کی وون کره ای که سرمربی تیم بزرگسالان ایران بود تیم ملی امید نیز تشکیل شد که همه بازیکنان مستعد کشور را دعوت نمود که بنده نیز دعوت شدم، در این زمان بود که والیبال قدرتی ایران تبدیل به والیبال سرعتی شد و در زمان ایوان بوگانیکف، بازیکنان قد کوتاه جای خود را بلند قدها دادند، مدارس والیبال نیز در سطح کشور راه اندازی شد که در این بین محمدرضا یزدانی خرم به عنوان رئیس فدراسیون زحمات زیادی را متحمل شد، ایران میزبانی برخی از مسابقات بین المللی را برعهده گرفت، یزدانی خرم بازیکنان بلند قامت را از مدارس جدا کرد و اردوهای متعددی برای آنها برپا کرد، محمدرضا داورزنی با توجه به اینکه فردی فهمیده و با کلاس بود برای موفقیت والیبال راه یزدانی خرم را ادامه داد، داورزنی به عنوان رئیس فدراسیون از مربیان تراز اول دنیا دعوت کرد و تغییرات دوم انجام شد یعنی والیبال سرعتی ایران به سمت والیبال قدرت، سرعت و هوش رفت.
6) حضور خولیو ولاسکو در والیبال ایران را چگونه دیدید؟
آقای ولاسکو به والیبال ایران فهماند که والیبال تنها زور بازو و پرش نیست، والیبال زود خوابیدن، تفکر، با فکر بازی کردن، حرفه ای گری است، وی به والیبال ایران فهماند که 70 درصد موفقیت یک تیم خارج از زمین والیبال می باشد.
7)به عنوان کارشناس، مشکل والیبال استان اصفهان را در چه می بینید؟
با توجه به عدم اسپانسر ما نمی توانیم به نوآموز قله موفقیت را نشان دهیم، امسال بنده مربی تیم والیبال امید پسران استان اصفهان بودم که در مسابقات کشوری نتایج مطلوبی کسب نکردیم و فاصله استان اصفهان نسبت به والیبال کشور بسیار شده است، نبود باشگاه و نبود تمرین باعث رقم خوردن این نتایج می شود، در سال 1377 زمانی که ما قهرمان کشور شدیم، دو تیم از استان اصفهان در سوپر لیگ، دو تیم در دسته یک و یک تیم در زیر گروه کشور داشتیم، ما یکسال در حال تمرین بودیم اما اکنون بازیکنان 11 ماه بدون تمرین در اختیار خودشان هستند و برای حضور در مسابقات کشوری تنها یک ماه زیر نظر مربیان تمرین می کنند و اینگونه با هیچ علم و اصولی تطابق ندارد، دومین مشکل والیبال استان اصفهان وجود کانون های والیبال است، چراکه برخی از این کانون ها به اسم بازیکنان معروف مجوز اخذ می کنند اما نوآموزان زیر نظر مربیان کم تجربه آموزش می بینند، چرا در بین 200 کانونی که در استان اصفهان وجود دارد هیچ ملی پوشی در رده های سنی پسران نمی بینیم؟ امیر غفور و محمد جواد معنوی نژاد دو ملی پوش استان از قبل هستند، امسال نظارت کانون های والیبال به هیات استان اصفهان واگذار شده است و بطور محسوس و نامحسوس از این کانون ها بازدید خواهیم داشت، هرچند مربیان باید برای آینده والیبال تلاش کنند و تنها برای کسب درآمد والیبال استان را به سمت ناکجا آباد سوق ندهند.
8) خواسته شما به عنوان دبیر هیات والیبال شهرستان اصفهان از باشگاه های بزرگ چیست؟
برای اینکه اصفهان یک تیم در سوپرلیگ مردان ایران داشته باشد با مسئولین باشگاه های ذوب آهن، فولادمبارکه سپاهان و نامی نو از طریق استانداری، فرمانداری، اداره کل ورزش و جوانان و ... صحبت کرده ایم و تا این لحظه به نتیجه ایی نرسیدیم، هرچند باشگاه ذوب آهن در بخش بانوان اعلام آمادگی کرده است، امیدوارم باشگاه های اصفهان نگاهی به والیبال مردان نیز داشته باشند تا دوباره شاهد شکوفایی این رشته در استان باشیم.
9)وضعیت والیبال بانوان استان اصفهان را چگونه ارزیابی می کنید؟
بانوان اصفهانی پرچمدار والیبال کشور هستند، اکنون استان اصفهان 6 نماینده در تیم ملی بزرگسالان دارد، در مسابقات کشوری رده سنی نوجوانان و جوانان اصفهان به مقام قهرمانی رسید، در رده سنی امید نیز اصفهان به عنوان نایب قهرمانی دست یافت، اگر آقایان، الگوی خود را بانوان قرار دهند به طور حتم والیبال آقایان پیشرفت خواهد کرد.
10)چرا فاصله والیبال آقایان و بانوان در استان اصفهان زیاد می باشد؟
والیبال بانوان استان اصفهان شخصی به نام فریبا صادقی دارد، صادقی محور والیبال بانوان می باشد، هر جا محور نباشد آنجا کارایی لازم را نخواهد داشت، درست است که تیمور باجول،غلامحسین هژبر و رضا ایرانزاد والیبالی هستند، اما آن بزرگی که باید در والیبال آقایان باشد وجود ندارد، کسی نیست که همه قبولش داشته باشند، کسی نیست که علم داشته باشد و تدوین برنامه کند و بزرگتر والیبال استان باید مشخص شود، اگر اینگونه شود اصفهان در آقایان هم حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت.
11)بهترین خاطره ورزشی فرهاد کاوه آهنگران؟
در مسابقات آسیایی سال 1377 که به همراه تیم ملی جوانان ایران، قهرمان شدیم که این مهم بهترین خاطره ورزشی بنده محسوب می شود.
12)تلخ ترین خاطره ورزشی فرهاد کاوه آهنگران؟
مسابقات والیبال غرب آسیا به میزبانی اصفهان برگزار شد که تیم ملی جوانان در این رقابت ها حضور داشت که بنده در آن سال بسیار سرحال بودم ولی در اولین بازی زمانی که می خواستم پرش کنم زانویم آسیب دید و آن مسابقات را از دست دادم، دقیقا پس از اتمام بازی ها زانوی من خوب شد، نمی دانم چه حکمتی بود که نه خودم نه پزشکان نفهمیدند چه اتفاقی برای زانویم افتاد، در کل خاطره تلخی بود.
13)بازی های تیم ملی ایران در مسابقات مردان جهان را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من تیم ملی ایران نسبت به تیم ملی قبلی دچار افت شده است، با رفتن داورزنی تغییراتی در فدراسیون بوجود آمده و قطعا هر تغییری یک تاوانی دارد، منظور من این نیست که احمد ضیایی نتواند همچون داورزنی باشد، شاید وی حتی از فدراسیون های قبلی بهتر عمل کند و نیاز به زمان دارد تا سیستم با وی وفق پیدا کند، بازیکنان ایران شایسته هستند و به دلیل اینکه انتظارات از تیم ملی ایران بالا رفته، مردم انتظار شکست از تیم ملی را ندارند.
14) حرف پایانی؟
باید در آخر بگویم با وجود محمدجواد معنوی نژاد و امیر غفور هنوز 20 درصد تیم ملی ایران، بازیکنان استان اصفهان هستند، هنوز ما می توانیم این ریشه والیبال استان اصفهان را آبیاری کنیم و هنوز خشک نشده است.
دسته بندی: ---
آدرس کوتاه خبر: